Piepen & Kraken | Pfff!
29 januari 2018
Column ‘Over triathlon, euforie, laatste winnaar enzo’
3 maart 2018

Wrikken? | Zen!

Helemaal ‘zen’ door de zwemtraining vanochtend. We hebben namelijk ‘gewrikt’. Wrikken en zwemmen? Niet direct een heel voor de hand liggende combinatie. Tenminste als je niet bekend bent met de zwemwereld, zoals ik dus.
Wrikken associeer ik eerder met iets ‘open wrikken’. Tot je soms zwaar gefrustreerd de boel sloopt als het niet lukt. Volgens de welbekende Dikke van Dale is de betekenis van wrikken ‘heen en weer bewegen om iets los te krijgen’. Nou moet ik altijd wel even ‘loskomen’ aan het begin van een training (en zeker op zondagochtend), maar wrikken…nèh.
De zeiler hier thuis snapte de term echter meteen. Het is namelijk ook bekend in de maritieme wereld. Daar is wrikken zelfs een sport, zag ik zojuist op Youtube. Staand in je bootje het vaartuigje in beweging brengen door slechts met één peddel ‘achtjes’ te maken. En kijk, dan kom je ineens wél in de richting van wat wij vanochtend deden.
Wrikken is namelijk de techniek je handen in ‘achtjes’ te bewegen en te voelen hoe je water ‘schept’. En als je je daar niks bij kunt voorstellen. Heb je weleens een hond zien zwemmen? Gezien hoe die zijn voorpoten recht vooruitsteekt en dan ‘peddelt’? Nou, dát dus. Alleen dan eentje met badmuts, roze brilletje en blauw badpak.
Eerst moesten we wrikken met lange, iets gebogen armen vooruit. Daarna met lange armen onder je. Vervolgens met alleen je handen in een soort korte ‘vin’ beweging ter hoogte van je heup. Zoiets als een schildpad. Die ‘snelheid’ had ik dan ook. Alhoewel een schildpad mij tijdens deze oefening nog dik zou inmaken vermoed ik.
Maar, hey. Het was heerlijk. Lekker rustig een beetje wapperen met je handen en armen, schoolslag benen erbij. Relaxt. En eerlijk, je wordt je ook echt wel bewuster hoe je je handen kunt inzetten om tempo te maken. Dat merkte ik direct in de borstcrawlbaantjes op het einde. Ik zwom een stuk rustiger en ging even snel als anders. Nou ja, MIJN ‘snelheid’ dan hè. En zeker vanochtend, helemaal in de chillmodus door dat ‘gewrik’.
En dan te bedenken dat wrikken doorgaans frustratie oplevert. Niet bij zwemmen dus. Wrikken? Zen!